گردشگری در چند دهه گذشته به عنوان یک قطب اقتصادی که به تقویت اقتصاد بسیاری از کشور ها کمک می کند تبدیل شده است. مردم به سفر و تعطیلات به عنوان یک نیاز ضروری نگاه می کنند نه امری تجملاتی و غیر ضروری.گردشگری خواستار هماهنگی و همکاری بین آژانس های مسافرتی، اپراتورهای تور و گردشگران است. گردشگری دارای چند بخش اصلی می باشد که شامل : مقاصد، جاذبه ها، مکان ها، محل های اقامتی و کلیه خدمات جانبی می باشد.

درسال ۱۹۵۰ جهان تنها حدود ۲۵ میلیون توریست را به خود دیده بود اما در سال ۲۰۰۷ این آمار به ۸۲۵ میلیون نفر در سال رسید و در سال ۲۰۱۷ در مجموع ۱ میلیارد ۳۲۳ میلیون نفر توریست برای بازدید از مقاصد تاریخی، طبیعی و گردشی سایر کشورها خاک کشور خود را ترک کردند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ جهان بیش از ۱٫۸ میلیارد گردشگر داشته باشد که این نشان از چشم‌انداز بسیار روشن این صنعت در جهان دارد.